"Dzienniki barda" pióra Nadrina

Pan Eksplodujący

Drzwi od karczmy nagle wydały ciche "łup". Klamka błyskawicznie spadła w dół, po czym z impetem powróciła do poprzedniej pozycji. "Skrob, szszt" tym razem odezwały się drzwi, klamka znów poczęła się ruszać. Ruch był tym razem mocno niezdecydowany i klamce sporo brakowało do osiągnięcia stanu "teraz pchaj/ciągnij drzwi". Drzwi pozostały zamknięte.

Valandil

ile ?? <zapytał go elf>

Farnoth

niepotrrzeba mi pieniedzy prowadze chandel zamienny <powiedzial z zyczliwascia a nastepnie wyczarowal elfa> idz sprawdzic co jest za drzwiami <elf poszedl otowrzyc drzwi>

aravaan

Valandilu, powiedz mi jaki jest twój rekordowy wynik w rzut gnomem?<powiedział elf i uśmiechnął się błagalnie>

Farnoth

hmm za skrzynke smoczego ziela wezme smocze jajo co ty nato??

Valandil

smocze jajo czy jądro smoka ?? <spytał go elf> Mój rekord to 300 łokci Very Happy

Farnoth

jajo mi jest potrzebne

Kaatrix

no ja tyz tak pewnie 310 pociagne Very Happy

Farnoth

no to idzicie sie zmiezyc zobaczymy kto lepszy tylko valandil nie proboj czarow uzywac <usmiechnol si ironicznie>

Pan Eksplodujący

Gdy elf otworzył drzwi, jego oczom ukazał się znajomy widok zwany "naprzeciw karczmy". Nic specjalnego więc jego oczom się nie ukazało. Zastanowiło go jednak dobiegające zza drzwi chrząknięcie, które nastąpiło w momencie otwarcia drzwi. Po chwili (która ze słowem refleks miała tyle wspólnego, co język walczącego krasnoluda z kulturą) zza węgła wychyliła się chwiejnym ruchem niska postać, sięgająca wysokiemu elfowi niewiele ponad pas. Przestąpiła z lewej nogi na prawą, stając tylko na niej, jak gdyby "bogini wiatru spychającego ludzi" miała w tym swój udział. Po uzyskaniu pionu, można było ujrzeć twarz przybysza. Twarz przypominająca dziecko, lecz mająca na sobie pewne oznaki plugawości życia hulaszczego. Włosy brązowe w totalnym nieładzie. Złapawszy ostrość wzroku, nieznajomy otworzył szeroko oczy, uśmiechnął się od ucha do ucha i zakrzyknął radośnie: "Ot yp! waaarteee!! Laaaaaaaa" Podczas trwania przeciągłego "Laaaa!", ciało niziołka leciało w dół, niekrępowane jakimkolwiek sprzeciwem ze strony mięśni. Niziołek zwalił się u stóp elfa i tak zaczęła się przygoda kolejnego gościa karczmy. Być może się kiedyś przebudzi.

Farnoth

elfie przynies go tu a potem mozesz wracac <elf poslusznie zrobil co mu kazano i polozyl niziolka na stole obok maga> jest tu jakis lekaz bo ja niewiem czy mi sie uda go niezabic po odchlanncyh smoczych ziulkach

aravaan

co to ?<aravaan przyjrzał sie niziołkowi>może to objawy przejedzenia?
lub...<elf zamilkł> nic więcej mi do głowy nie wpada>

LunarHastur

- Val, ty se idź na gnomy, ale my.. - klepnął w ramię siedzącego obok w milczeniu Nadrina - idziemy na panienki.

Kaatrix

Hastur, a moge isc z wami? Very Happy

LunarHastur

Spojrzał na nią przenikliwie, badając od stóp do głów i starając wyczuć się każdą nutę ironi. Po głębszej chwili zastanowienia odparł. - Nie.